|2020-03-12| Geodezja Polskie egzonimy w nowym wykazie Główny Urząd Geodezji i Kartografii opublikował drugie wydanie „Urzędowego wykazu polskich nazw geograficznych świata” opracowanego przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej (poprzednie opublikowano w 2013 r.). W publikacji wymienione zostały polskie nazwy dla 13 599 obiektów geograficznych leżących poza granicami Polski. Dla wymienionych w wykazie obiektów podane zostały polskie nazwy oraz odpowiadające im nazwy oryginalne (endonimy). Po nazwach zamieszczone zostały współrzędne geograficzne obiektu. Wykaz podzielony został na osiem części (rozdziałów): siedem z nich odpowiada tradycyjnie wydzielanym częściom świata (Europie, Azji, Afryce, Ameryce Północnej, Ameryce Południowej, Australii i Oceanii, Antarktyce), ósma poświęcona została obiektom podmorskim. Następnie zamieszczono nazwy według uporządkowanych alfabetycznie państw i terytoriów niesamodzielnych; nazwy obiektów geograficznych z obszarów poszczególnych państw lub terytoriów ułożone zostały z podziałem na kategorie. Jak informuje KSNG, w porównaniu do wcześniejszych opracowań, rozszerzono znacznie liczbę zalecanych polskich nazw dla obiektów geograficznych (głównie miejscowości), leżących przed II wojną światową w granicach Polski. Z tego względu rozbudowane zostały wykazy polskich nazw z obszarów Litwy, Białorusi i Ukrainy. Liczne polskie nazwy podano także dla obszaru Czech zamieszkanego przez Polaków (Zaolzie) oraz dla słowackiej części Tatr. Ponadto szerzej niż we wcześniejszych wykazach uwzględniono pseudoegzonimy (zwłaszcza dla obiektów, których nazwy oryginalnie zapisywane są niełacińskimi systemami pisma) oraz znacząco rozbudowano polskie nazewnictwo obszarów chronionych i jednostek administracyjnych. Dla wymienionych w wykazie obiektów geograficznych podane zostały nazwy dwóch rodzajów: polskie nazwy geograficzne (egzonimy i pseudoegzonimy) oraz odpowiadające im nazwy oryginalne (endonimy – nazwy obiektów geograficznych w językach używanych na obszarze, gdzie dany obiekt się znajduje). Należy podkreślić, że Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej standaryzuje wyłącznie polskie nazwy, nie zajmuje się zaś standaryzacją endonimów, a zawarte w wykazach egzonimy i pseudoegzonimy są jedynymi zalecanymi przez Komisję polskimi nazwami geograficznymi. Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach. Powodem braku nazwy w wykazie może być także to, że obiekt jest mało znaczący lub przestał istnieć. Dla nazw w językach posługujących się pismami niełacińskimi podano zapis zlatynizowany zgodnie z zasadami, które Komisja zaleca do stosowania w Polsce dla nazw geograficznych z danego języka. W przypadku większości takich języków podano zapis zarówno w polskiej transkrypcji, jak i w transliteracji. Wyjątkiem jest tu kilka języków azjatyckich oraz lokalnych języków urzędowych, dla których zalecono stosowanie tylko międzynarodowej latynizacji. Warto podkreślić, że zapis w polskiej transkrypcji nie oznacza, że mamy do czynienia z polską nazwą – pomimo zapisu polskimi literami nazwa pozostaje endonimem. W wykazie uwzględniono uchwały KSNG podjęte do 20 listopada 2019 roku. Na końcu publikacji zamieszczono skorowidz wszystkich uwzględnionych w wykazie polskich nazw. Przypomnijmy, że Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej (KSNG) działająca przy Głównym Geodecie Kraju jest odpowiedzialna za ustalanie polskich nazw geograficznych świata (egzonimów) oraz za reprezentowanie Polski w kwestiach nazewnictwa geograficznego na arenie międzynarodowej. Do zakresu działania KSNG należy m.in.: • opiniowanie wniosków w sprawie ustalenia oryginalnego brzmienia i pisowni nazw obiektów geograficznych, położonych poza granicami Polski; • opracowywanie wykazów nazw obiektów geograficznych, położonych poza granicami Polski; • opracowywanie urzędowych wykazów polskich nazw obiektów geograficznych, położonych poza granicami Polski (egzonimów); • opiniowanie publikacji i wydawnictw z zakresu nazewnictwa geograficznego obiektów, położonych poza granicami Polski; • ustalanie zasad latynizacji nazw obiektów geograficznych, zapisywanych oryginalnie niełacińskimi systemami pisma. Warto zaznaczyć, że polskie egzonimy, ustalone przez Komisję, są jedynymi poprawnymi formami nazw geograficznych obiektów leżących poza granicami Polski zalecanymi do powszechnego użytku, ale obowiązek ich stosowania nałożony jest tylko na podmioty wykonujące w Polsce zadania publiczne. AW

«« powrót

Udostępnij:

   

więcej wiadomości Geodezja

REKLAMA

• zaloguj się    • rejestruj konto    • zapomniałeś hasła?

KOMENTARZE Komentarze są wyłącznie opiniami osób je zamieszczających i nie odzwierciedlają stanowiska redakcji Geoforum. Zabrania się zamieszczania linków i adresów stron internetowych, reklam oraz tekstów wulgarnych, oszczerczych, rasistowskich, szerzących nienawiść, zawierających groźby i innych, które mogą być sprzeczne z prawem. W przypadku niezachowania powyższych reguł oraz elementarnych zasad kultury wypowiedzi administrator zastrzega sobie prawo do kasowania całych wpisów. Użytkownik portalu Geoforum.pl ponosi wyłączną odpowiedzialność za zamieszczane przez siebie komentarze, w szczególności jest odpowiedzialny za ewentualne naruszenie praw lub dóbr osób trzecich oraz szkody wynikłe z tego tytułu.