|2015-09-16|
Geodezja
Tatry: Weryfikacja teorii z rzeczywistością
W niedzielę 13 września zakończył się tygodniowy obóz naukowy Tatry 2015 zorganizowany przez studentów z Koła Naukowego Geodetów Dahlta działającego przy Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH w Krakowie.
fot. Ewa Kosowicz
|
|
|
|
|
|
Tegoroczne prace zostały podzielone na dwa, równolegle realizowane projekty. Pierwszym z nich była inwentaryzacja dna Potoku Kościeliskiego. Pomiar rozpoczęto od założenia osnowy, którą pomierzono metodą statyczną GNSS i powiązano ze sobą pomiarami kątowo-liniowymi. Nawiązanie wysokościowe przeprowadzono wyłącznie poprzez pomiary satelitarne. W celu zwiększenia dokładności wysokościowej bieżących i ewentualnych pomiarów kontrolnych planowanych przyszłości, wykonano obserwacje biegunowe do stałych i nie współliniowych punktów w pobliżu stanowisk. Następnie, metodą tachimetryczną, w siatce quasi-regularnej wyznaczono położenie łącznie ponad 5000 pikiet. Pomiary prowadzono punktowo, w 5 miejscach wskazanych przez Tatrzański Park Narodowy, gdzie zaobserwowano największą erozję dna potoku spowodowaną zwożeniem drewna po katastrofalnym wietrze halnym w grudniu 2013 r. Przeprowadzone prace posłużą do stworzenia dokładnego Numerycznego Modelu Terenu przedstawiającego dno, brzegi i obszar bezpośrednio w okolicach potoku.
fot. Artur Guzy
Drugi zespół dążył do stworzenia modelu 3D jednej z jaskiń w Tatrach Zachodnich. Właściwy pomiar prowadzono instrumentem Faro Focus 3D, wykonując skanowanie łącznie ze 120 stanowisk. Ze względu na bardzo trudne warunki terenowe (duża liczba korytarzy bocznych, wąskie przejścia między komorami, znaczna nieregularność powierzchni ścian jaskini), do łączenia kolejnych chmur punktów posłużyły sfery i tarcze skaningowe. Dane w układzie lokalnym nawiązano do układu globalnego poprzez przeprowadzenie przez jaskinię wiszącego ciągu poligonowego (stanowiska tachimetru pełniły równocześnie rolę stanowisk tarcz), dowiązanego – przy zastosowaniu wcięcia wstecz – do 2 punktów osnowy, których współrzędne przestrzenne wyznaczono przy zastosowaniu pomiarów statycznych GNSS.
fot. Aleksandra Słodowska
Obóz naukowy był dla studentów niecodzienną próbą weryfikacji książkowej teorii z rzeczywistością, zmuszającą do szukania nowych rozwiązań danych problemów i organizacji pracy w ekstremalnych warunkach – wielogodzinnych pomiarach terenowych w błocie, deszczu, wodzie, kamieniach i paru stopniach powyżej zera. Wzięło w nim udział 13 osób: kierownicy – Małgorzata Ficek i Łukasz Motyl, uczestnicy – Hubert Dec, Agnieszka Grabowska, Artur Guzy, Kamil Kaczorowski, Ewa Kosowicz, Karolina Mamczarz, Witold Niewiem, Ewa Trzebuniak, Aleksandra Słodowska, Mateusz Sowa i Dominik Sowiński. Opiekę merytoryczną sprawowali: dr inż. Paweł Ćwiąkała i dr inż. Rafał Kocierz.
fot. Ewa Kosowicz
Za wsparcie organizacyjne obozu uczestnicy dziękują władzom Tatrzańskiego Parku Narodowego, a także Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie oraz Wydziałowi Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. Za wsparcie finansowe składają również podziękowania: Fundacji dla Akademii Górniczo-Hutniczej i Stowarzyszeniu Naukowemu im. Stanisława Staszica.
Artur Guzy
|