|
Siatka kilometrowa była niezbędna dla artylerii strzelającej ze stanowisk, z których cel był niewidoczny. W 1939 r. mapy te pokrywały 20% powierzchni kraju, głównie na wschodzie.
• Typ czwarty, wydawany od 1931 r. (czterokolorowa)
Materiałem podstawowym były sprawdzone w terenie mapy w skali 1:25 000 oraz oryginalne zdjęcia stolikowe wykonane w skali 1:20 000 przez Wydział Topograficzny WIG. Należy zaznaczyć, że od 1936 r. wszystkie mapy w tej skali, zarówno opracowane od nowa, jak i wznawiane, miały nowe wzory opisów pozaramkowych. Na przykład, po prawej stronie umieszczone było logo WIG oraz objaśnienie znaków i skrótów stosowanych na mapie. W 1939 r. mapy te pokrywały 80% powierzchni kraju. Mapy tego wzoru mogły być wydawane jako dwukolorowe (czarny i brąz), dodatkowe dwie barwy (zieloną i niebieską) uzyskiwano przez nadruk.
W latach 1930-1932 opracowano także 16 arkuszy rzeźby terenu dla mapy w skali 1:100 000, obejmującej wschodnie Polesie. Arkusze te były opracowane w polu w latach 1922-1926 na podstawie map rosyjskich w skali 1:126 000, na których rzeźbę przedstawiono metodą kreskową.
Źródło: Sprawozdanie z prac WIG wykonanych w roku 1938, WSG 1939, nr 1, s. 107.
Od 1932 r. rozpoczęto także wydawanie map turystycznych w tej skali. Drukowano je w pięciu lub sześciu kolorach, eksponując między innymi schroniska, szlaki turystyczne, granice rezerwatów, parki natury, pomniki przyrody i pola bitewne. Rzeźba terenu cieniowana barwą szarofioletową stwarzała wrażenie przestrzennej. Do września 1939 r. wydano 40 godeł map tego typu. Warto odnotować, że obradujący w 1935 r. w Wiśle Zjazd Towarzystwa Turystycznego wydał specjalną rezolucję, w której wyrażał: podziękowanie WIG za stałe wydawanie map terenów turystycznych, górskich... i uprasza o kontynuowanie tej dla turystyki i narciarstwa polskiego nadzwyczaj ważnej akcji wydawniczej.
| 
