|
W okresie międzywojennym WIG opracował i wydał m.in. następujac pozycje:
- Mapa fotogrametryczna Tatr w skali 1:20 000, wydanie turystyczne i narciarskie (ośmiokolorowe), wyd. 1938 r.;
- Fotogrametryczna mapa Parku Narodowego - Tatry w skali 1:20 000 (sześciokolorową), wyd. 1934 r.;
- Fotogrametryczna mapa Rabki i okolic w skali 1:10 000, wydanie turystyczne w dwóch częściach (pięciokolorową), wyd. 1937 r.;
- Pieniny, mapa fotogrametryczna, wydanie turystyczne w skali 1:20 000 (sześciokolorowe), wyd. 1937 r.;
- Mapa Gdyni i okolic w skali 1:75 000 (jednokolorowa), Mapa Rzeczypospolitej Polskiej w skali 1:4 000 000 (jednokolorowa), stanowiąca załącznik do kalendarza wojskowego;
- Mapa Geologiczna Polski w skali 1:100 000 (do 1939 r. ukazały się cztery arkusze);
- Mapa geologiczna wybranych rejonów kraju w skali 1:200 000;
- Szczegółowa mapa geologiczna wybranych rejonów kraju w skali 1:25 000;
- Mapa morska Bałtyk – Zatoka Gdańska w skali 1:75 000, opracowana przez Biuro Hydrograficzne MW, wyd. 1927 r.;
- Mapa województwa krakowskiego w dobie Sejmu Czteroletniego 1788-1792 – skala 1:200 000, 1929 r.;
- Mapa kolejowa Polski i Europy w skali 1:2 000 000 i 1:9 000 000;
- Mapa wskrzeszenia państwa polskiego w dobie Wielkiej Wojny w skali 1:1 000 000;
- Mapa radiokomunikacyjna Europy w skali 1:8 000 000;
- Mapa terenów powodzi lipcowej 1934 r. w skali 1:500 000;
- Mapa samochodowa Rzeczypospolitej Polskiej w skali 1:300 000, wydanie siedmiokolorowe, 1926 r.;
- Plan Warszawy w skali 1:20 000, wydanie pięciokolorowe i jedenastokolorowe, 1926 r.;
- Plan portu Gdynia w skali 1:10 000, 1933 r.;
- Spitsbergen w skali 1:50 000, wydanie dwukolorowe, 1935 r.;
- Grenlandia Zachodnia w skali 1:50 000, wydanie 1937 r.;
- Hańcza, plan morfologiczny i geologiczny w skali 1:25 000, wydanie siedmiokolorowe, 1932 r.;
- Plan Gdyni w skali 1:25 000, wydanie dwukolorowe, 1936 r.;
- Spała – mapa w skali 1:10 000, wydanie dwukolorowe, 1935 r.
W okresie międzywojennym były czynione próby wydania mapy topograficznej w skali 1:50 000. Pierwszy arkusz obejmujący teren położony nad Niemnem w okolicach miejscowości Mosty i Różanka wydano w 1927 r. Wydrukowano go w dwóch kolorach: sytuacja na czarno, rzeźba terenu – brąz. Znaki topograficzne przyjęto jak na mapie taktycznej w skali 1:100 000, arkusz nie miał siatki geograficznej ani siatki kilometrowej. Nie podano również godła i nazwy arkusza. Następny arkusz ukazał się w 1935 r., obejmował okolice Torunia (godło cyfrowe – 194), różnił się w sposób istotny od dotychczasowych wydawnictw WIG, opracowany został bowiem w układzie quasi-stereograficznym. Poza siatką kilometrową posiadał również nadruk siatki geograficznej.
Mapy te ukazały się w niewielkich nakładach, z reguły od kilkuset do kilku tysięcy egzemplarzy, nie miały też większego znaczenia dla obronności kraju, świadczą jednak o rozległych zainteresowaniach geograficznych i kartograficznych oraz dużych możliwościach reprodukcyjnych WIG.
Przy tej okazji warto wspomnieć o pracach nad mapą Tatr. Po pierwszych niezbyt udanych próbach prowadzonych przez Oddział Fotogeodezyjny Wydziału Mierniczego Ministerstwa Robót Publicznych oraz Politechnikę Lwowską, temat przejął WIG. Oficerowie geografowie zagęścili sieć triangulacyjną, wykonali niwelację precyzyjną, zdjęcia naziemne, zdjęcia stolikowe, pomiary głębokości 40 jezior (stawów). Efektem tej kilkuletniej, często pionierskiej pracy była piękna, podziwiana przez zagraniczne i krajowe środowiska naukowe i turystyczne „Fotogrametryczna mapa Parku Narodowego – Tatry” w skali 1:20 000. W listopadzie 1934 r. została ona zaprezentowana przez polskich oficerów fotogrametrów na Kongresie i Wystawie Fotogrametrycznej w Paryżu gdzie zyskała bardzo wysoką ocenę.
W 1920 r. WIG (Wydział IV – Opisowy) rozpoczął opracowanie i wydawanie opisów wojskowo-geograficznych terytorium Polski i obszarów przyległych. Ukazały się między innymi:
- Opis terenu mazowieckiego, wyd. 1920 r.;
- Opis terenu ziemi suwalskiej, grodzieńskiej i wileńskiej, wyd. 1920 r.;
- Opis wojskowo-geograficzny Prus Wschodnich, wyd. 1924 r.;
- Zbiór drożni na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wraz z mapą w skali 1:600 000, wyd. 1926 r.;
- Opis dróg wodnych dorzecza Prypeci wraz z mapą w skali 1:100 000 i 1:300 000, wyd. 1931 r.;
- Opisy przeszkód komunikacyjnych do poszczególnych arkuszy mapy w skali 1:300 000, wyd. od 1934 r. do września 1939 r.;
- Opis wojskowo-geograficzny białoruskiego obszaru operacyjnego, wyd. 1930r.;
- Marchia Wschodnia. Opis wojskowo-geograficzny, wyd. 1937 r.;
- Prusy Wschodnie. Szkic wojskowo-geograficzny i statystyczny, wyd. 1930 r.
Źródło: Zbiory Oddziału Zabezpieczenia Topograficznego-Archiwum Służby Topograficznej WP.
Operacyjne opisy terenu dostarczały wyższym dowódcom wiadomości o terenie oraz dodatkowych informacji, których nie było na mapach operacyjnych. Zawierały one dane niezbędne przy wykonywaniu zadań związanych z transportem, zaopatrzeniem i ewakuacją. Materiałem podstawowym do wykonania opisów były mapy taktyczne i szczegółowe oraz rozpoznanie terenowe prowadzone przez oficerów Wydziału Opisowego. Prace tego wydziału były tajne.
© E. Sobczyński
|
