Mapowanie siedlisk z lotu ptaka

W ramach finansowanego ze środków Unii Europejskiej projektu opracowywane są techniki i oprogramowanie do gromadzenia z powietrza w skali globalnej danych o siedliskach.

fot. JK

Mapowanie i monitorowanie siedlisk stanowi istotną część globalnych działań ochronnych, jednakże obecnie zależne jest od żmudnych i drogich naziemnych prac w terenie. Gromadzenie danych z lotu ptaka może okazać się tańsze i bardziej niezawodne, wymaga jednak nowych metod detekcji i oprogramowania do przetwarzania danych.

Projekt CHANGEHABITATS 2 ma za zadanie opracowanie technik i oprogramowania do przetwarzania danych, co pozwoli urzeczywistnić monitorowanie siedlisk z powietrza. Przedsięwzięcie będzie bazowało na dwóch technikach detekcji: lotniczym skaningu laserowym i obrazowaniu wielospektralnym.

Naukowcy zebrali informacje na temat dostępności, jakości i kompatybilności istniejących informacji dotyczących siedlisk, co zaowocowało stworzeniem dwóch raportów. Jako klucz przy wyborze typów siedlisk do badań zastosowano ich znaczenie na szczeblu unijnym i ograniczenia narzędzi do obrazowania.

Gromadzenie danych miało miejsce w latach 2011 i 2012 i dotyczyło wielu obszarów Niemiec i Węgier. Dane te są obecnie wykorzystywane do testowania i udoskonalania oprogramowania do przetwarzania danych.

W ramach projektu udowodniono już, że lotniczy skaning laserowy i obrazowanie wielospektralne mogą być wykorzystane do określenia wielu cech środowiska, w tym stopnia przewagi uschniętych drzew, inwazyjnych gatunków drzew czy wpływu człowieka na środowisko.

Szacuje się, że projekt CHANGEHABITATS 2 po finalizacji może przynieść oszczędności rzędu ponad 1 mld euro. Ponadto narzędzia stworzone w czasie projektu zapewnią bardziej wyczerpujące dane o siedliskach, co usprawni działania ochronne.

Źródło: CORDIS/KE